Hoewel veel mensen zouden verwachten dat zo’n mooi land als Korea veel te bieden heeft, weten de meesten niets van de unieke hondenrassen. Zijn grootte en geschiedenis zijn een aantal redenen waarom er niet zoveel unieke Koreaanse hondenrassen zijn, vooral in vergelijking met China of Japan. Dat maakt ze echter niet minder uniek. Zeven rassen worden als Koreaans beschouwd.
De meeste van hen zijn niet bekend buiten de grenzen van Korea. Verschillende van hen worden met uitsterven bedreigd, zelfs terwijl organisaties in het hele land werken om hun bloedlijnen terug te brengen.
Hoewel de meeste hondenrassen in Korea aanvankelijk niet inheems waren, geloven velen dat de eerste van deze honden in de 13e eeuw vanuit Mongolië naar het land kwamen. Op dit moment worden ze vast beschouwd als een onderdeel van de nationale geschiedenis van Korea. De meeste van deze honden hebben bloedlijnen die banden hebben met gemeenschappelijke voorouders van wilde honden, zoals coyotes en wolven. Dus, wat zijn deze Korea-specifieke rassen? Het zijn de Koreaanse Jindo, de Koreaanse Mastiff of Dosa-hond, Sapsali, de Nureongi-hond, de Pungsan-hond, de Donggyeongi-hond en de Jeju-hond.
Koreaanse Jindo
De Koreaanse Jindo is verreweg het meest bekende van de Koreaanse rassen. Het verhaal van Baekgu, een trouwe hond die in zeven maanden 286 mijl heeft afgelegd om zijn baas te vinden, lanceerde deze pups op het wereldtoneel. Hierna vermeldde de regering in Zuid-Korea ze als hun 53e nationale monument en werden beschermingen aangebracht om het ras te verbeteren.
Ze zijn meestal wit, bruin of crèmekleurig. Jindo’s zijn een Spitz-achtig ras dat gespecialiseerd is in het jagen op roedels, met of zonder jager aan de leiding. Ze wegen 20 tot 30 kilo en staan maximaal 22 centimeter van hun schouder.
Met een Koreaanse Jindo kun je een niet aflatende loyaliteit verwachten, vooral een hechte band met één persoon in het bijzonder. Het zijn zeer actieve pups en hebben veel beweging nodig om tevreden te blijven. Het zijn zachtaardige honden, vriendelijk en aanhankelijk met hun baasjes. Ze hebben een hoge prooidrift en leven niet goed in de buurt van andere dieren, tenzij ze hoogwaardige en vroege socialisatie krijgen.
De Koreaanse Mastiff (Dosa/Tosa)
De Dosa-hond is een van de zeldzaamste rassen ter wereld. Om deze reden worden ze niet herkend door kennelclubs in Nederland. Het is een hond van een groot ras met kenmerken en een maat die typisch is voor andere Mastiffs. De Dosa is geen oud hondenras, en fokkers schatten dat ze hun oorsprong terugvoeren tot het begin van de 20e eeuw.
De Dosa-hond heeft een rimpelig gezicht en een lief karakter. Het zijn uitstekende gezelschapshonden omdat ze zich van nature goed gedragen in de buurt van andere dieren en kinderen. Ze worden vaak gebruikt als showhond in Korea. De Koreaanse Mastiff weegt tussen de 60 en 70 kilo en is ongeveer 28 centimeter lang vanaf de schouder naar beneden. Ze hebben net zo’n groot hart. Vergeet het kwijlen niet!
Sapsali
De Sapsali is een Koreaanse geluksbrenger, die geluk heeft gebracht sinds hun theoretische begin in de eerste eeuw na Christus. Tijdens de oorlog in Korea in de jaren 1900, bereikte de Sapsali de rand van uitsterven. Ze zijn nu echter beschermd door de status van rijksmonument.
In de oudheid waren de Sapsali de koninklijke honden. Ze hebben een leeuwachtig uiterlijk vanwege hun ruige vacht. Hun relaxte temperament en goedaardige, komische manieren houden ze tot op de dag van vandaag een favoriet familieras. Ze hebben veel beweging en consistente verzorging nodig om ze er schoon en vrij van klitten uit te laten zien. De Sapsali is een middelgrote hond, met een gewicht tussen de 20 en 30 kilo. Ze staan op ongeveer 20 inch, maar door hun fuzz zien ze er veel omvangrijker uit.
Nureongi
De Nureongi-hond is een Spitz-achtig ras, iets kleiner dan de Jindo, maar lijkt qua uiterlijk op elkaar. Niemand kent de exacte oorsprong van deze honden, maar sommigen geloven dat ze een oud Koreaans landras zijn, voorouders van de Jindo’s. Ze zijn atletisch en werden vroeger gebruikt als jachthonden vanwege hun behendigheid en intelligentie.
De Nureongi-hond weegt 20 tot 30 kilo en is ongeveer 20 centimeter lang, vergelijkbaar met de Sapsali. Ze hebben echter een onderhoudsarme, dichte vacht. Met puntige oren en een altijd vriendelijk gezicht, wat is er niet om van te houden?
Pungsan
Een hond die lijkt op de Jindo is de Pungsan-hond. Ze zijn meestal een beetje luchtiger dan hun tegenhangers. De Pungsan-hond kwam naar Zuid-Korea via een geschenk van de leider van Noord-Korea. In ruil daarvoor ontving Noord-Korea een geschenk van de Jindo. Ze zijn geliefd in Noord-Korea en zijn een hoofdbestanddeel geworden van vergelijkbare status als de Jindo.
De Pungsan-hond is altijd alert en klaar om te gaan. Het zijn roedeljagers en werken goed onder jachtomstandigheden zonder enige menselijke hulp. Ze zijn een geweldige gezelschapshond vanwege hun loyaliteit en intelligentie. Zelfs met dit alles, gecombineerd met een niveau temperament, zijn ze zeldzaam om buiten de Koreaanse grenzen te zien.
Pungsan-honden zijn een ander Spitz-achtig ras, met een vierkant lichaam en rechtopstaande oren. Ze hebben ook een vergelijkbare grootte, wegen tussen de 20 en 30 kilo en zijn ongeveer 20 centimeter lang. Ze hebben een gespierde en behendige vorm.
Donggyeongi
De Donggyeongi is een beschermd ras in Korea. Deze honden staan bekend om hun kortgeknipte staarten. Hun geschiedenis omvat echter belangrijke wegversperringen, aangezien de Japanners ze bijna vernietigden tijdens hun koloniale periode in Korea. Ze zijn een oud Koreaans ras, maar leken te veel op de Komainu in Japanse beeldjes.
Omdat geen enkel hondenras graag zonder doel is, blinken deze honden uit in jagen. Ze hebben een klein maar gespierd frame dat hen grote wendbaarheid geeft. In een verpakking functioneren ze naadloos.
De Donggyeongi-hond weegt tussen de 23 en 53 kilo, maar staat iets groter dan gemiddeld op ongeveer 50 centimeter. Ze kunnen bruin, zwart, crème en soms wit zijn. Hun oude bloedlijn heeft een wilde trek in hen die het een uitdaging kan maken om in een huishoudelijke omgeving te trainen.
Jeju
Jeju is een van de grotere Koreaanse eilanden, gelegen buiten de zuidpunt. De Jeju-hond komt oorspronkelijk van het eiland en is zelfs in Korea een uiterst zeldzaam ras. Ze werden praktisch uitgeroeid in de jaren tachtig toen er nog maar drie over waren als overlevenden. Na die periode van oorlog zorgde de Koreaanse regering voor revitalisatie-inspanningen om de bloedlijn te herstellen. Ze hebben succes gehad, aangezien er nu meer dan 100 pure Jeju-honden in het land zijn.
De meeste van de behandelde hondenrassen waren vergelijkbaar in grootte, maar de Jeju-hond is een van de grootste inheemse pups. Ze zijn langer en gespierd, wegen ongeveer 24 kilo en staan op een maximum van 25 centimeter van de schouder. Dit is een andere Spitz-achtige hond die lijkt op een witte of grijze wolf. Ze zijn op hun hoede voor vreemden en altijd alert op hun omgeving. De combinatie maakt ze uitstekende waakhonden.
Korea is de thuisbasis van enkele van ’s werelds meest exotische en zeldzame hondenrassen. Ze hebben dit de afgelopen 40 jaar erkend en hebben voor velen van hen restauratiegroepen opgericht. Hopelijk zullen deze pure en oude bloedlijnen tot ver in de toekomst voortduren als een teken van hun geschiedenis.
