Het feit dat honden kleurenblind zijn, is een van die triviale dingen die iedereen kent, maar heb je je ooit afgevraagd of het echt waar was? Het blijkt dat het een van die ‘feiten’ is die behoorlijk misleidend is. Het is eerlijk om te zeggen dat honden inderdaad kleurenblind zijn, maar alleen in de menselijke zin van de wereld.
Het betekent niet dat ze de wereld in zwart-wit zien. Zoals het meestal is, is de waarheid een beetje ingewikkelder dan dat, dus laten we eens dieper ingaan op hoe uw hond de wereld werkelijk ziet.
Wat betekent het om kleurenblind te zijn?
Het is belangrijk om te begrijpen dat elke discussie over het kleurgevoel van een dier voortkomt uit een vooroordeel, omdat we ze instinctief beoordelen aan de hand van hoe we de wereld zien. Mensen hebben meestal drie kleurreceptoren of kegeltjes in hun ogen. Wanneer een mens als kleurenblind wordt beschouwd, betekent dat meestal dat er een defect is in een van hun drie kegeltjes, zodat ze de wereld zien met slechts twee functionerende kegeltjes.
Honden daarentegen hebben maar twee kleurreceptoren in hun ogen. Dat betekent dat het gezichtsvermogen van een normale hond analoog zou zijn aan het gezichtsvermogen van een kleurenblind mens. In die zin zijn honden dus absoluut kleurenblind.
Dat betekent echter niet dat de visie van een hond inferieur is aan die van ons – dat zou een bevooroordeelde manier zijn om naar de situatie te kijken. In plaats van een kegel met een derde kleur, hebben honden een door staafjes gedomineerd netvlies waardoor ze beter kunnen zien in het donker, terwijl ze ook superieure bewegingsregistratiemogelijkheden hebben.
Honden vertrouwen ook niet strikt op kleur op dezelfde manier als mensen. In plaats daarvan gebruiken ze andere aanwijzingen, zoals helderheid en positie, om hen informatie te geven over een bepaalde situatie. Het is vermeldenswaard dat een hond visuele aanwijzingen zal gebruiken om hun reukvermogen aan te vullen in plaats van als een primair middel om met de wereld om te gaan, terwijl mensen veel meer visueel gebaseerde wezens zijn.
Hoe zien honden kleur?
Er zijn drie soorten kleurenblindheid bij mensen, waarbij rood-groen de meest voorkomende is (er is ook blauw-geel en volledige kleurenblindheid). Dit betekent dat getroffen personen moeite hebben om het verschil tussen rood en groen te zien. Er zijn ook verschillende gradaties van elk type kleurenblindheid; sommige mensen hebben milde kleurenblindheid waardoor de twee kleuren enigszins op elkaar lijken, terwijl mensen met ernstigere problemen het verschil tussen de tinten totaal niet kunnen zien.
Honden daarentegen kunnen alleen geel en blauw zien, wat vreemd genoeg ervoor zorgt dat ze de wereld op dezelfde manier zien als een rood-groen kleurenblind persoon. Hoewel honden het verschil tussen geel en blauw vrij goed kunnen zien, worstelen ze met rood en groen.
Rood en groen hebben de neiging om over te gaan in bruin of grijs, waardoor de wereld een veel meer gedempt gevoel krijgt dan wat niet-kleurenblinde mensen ervaren. Ze zullen niet hetzelfde levendige contrast zien als zulke mensen, maar ze zullen nog steeds veel van dezelfde kleuren zien.
Leuke weetjes over het gezichtsvermogen van honden
Het gezichtsvermogen van honden verschilt van dat van mensen in meer dan alleen kleurwaarneming. Ze hebben ook meer kans om in te spelen op beweging, en ze kunnen moeite hebben met dieptewaarneming en zien op afstand. In tegenstelling tot mensen, die ogen recht naar voren op hun hoofd hebben gericht, hebben honden hun ogen in een kleine hoek geplaatst. Dit geeft ze een beter perifeer zicht, maar het brengt ook hun dieptewaarneming in gevaar. Het is vermeldenswaard dat de grote neus van een hond ook kan interfereren met hun vermogen om dingen recht voor hun gezicht te zien.
De meeste hondenrassen zien op afstand ook niet zo duidelijk als mensen. Hoewel een mens idealiter 20/20 visie heeft, zijn de meeste honden meer 6/23 of erger (er zijn een paar uitzonderingen, zoals Labradors). Dit betekent dat een hond alleen iets kan zien op 6 centimeter dat een typisch mens op 23 kan zien.
Dat betekent echter alleen dat ze op afstand geen details kunnen zien – ze zijn nog steeds fantastisch in het spotten van beweging. Hoewel ze geen ooggrafiek konden lezen vanaf een afstand van 23 meter (of helemaal niet – het zijn tenslotte honden), zouden ze waarschijnlijk een ander dier op die afstand opmerken.
Wat betekent kleurenblindheid voor u en uw hond?
Weten hoe uw hond de wereld ziet, is meer dan alleen een leuk weetje. Het kan je ook vertellen hoe je ze het meest effectief kunt spelen en trainen. Als je je realiseert dat ze geel en blauw beter zien dan bijvoorbeeld rood en groen, kun je speelgoed kopen dat in dat kleurenpatroon zit. Uw hond zal het gemakkelijker vinden om een blauwe en gele bal terug te halen dan een rode en groene bal. Als je ze probeert te leren iets terug te halen, is het logisch om het ze gemakkelijker te maken in plaats van moeilijker.
Dit is vooral handig als je merkt dat je gefrustreerd raakt door je hond. Als ze de bal die je hebt gegooid niet oppakken, is dat misschien niet te wijten aan domheid of ongehoorzaamheid – ze hebben misschien gewoon moeite om hem te zien. Overschakelen naar iets in meer hond vriendelijke kleuren kan helpen. Houd er ook rekening mee dat uw hond het beter doet met beweging dan met stilstaande voorwerpen, dus hoewel ze de bal misschien niet in het gras zien liggen, hebben ze een veel grotere kans om hem te zien als je hem door de tuin schopt.
Conclusie
Als u weet hoe uw hond de wereld ziet, krijgt u een betere waardering voor hun gedrag, en dat houdt ook in dat u hun vermogen om kleur te verwerken begrijpt. Dit zal je niet alleen helpen om beter met ze te spelen , maar het zal ook je vermogen om ze te trainen verbeteren. Deze informatie is misschien niet een complete game changer, maar het kan je helpen een paar dingen te verwerken die ze doen.
